บทที่ 94 กรุงโซล : 94

“แหมชะนี จิตใจถามหาแต่ของฝากนะหล่อน ดูสินอนเดี้ยงมาอาทิตย์นึงน้ำหนักขึ้นกี่โลแล้วยะ อ้วนเป็นตุ่มแล้วเนี่ย”

เพี้ย!! ฉันตีแขนนุชชี่แรงๆ บังอาจมาวิจารณ์หุ่นฉันได้ไงยะ นี่ฉันไม่ได้อ้วนเหมือนตุ่มสักหน่อย หุ่นยังเท่าเดิมเหอะ เอาอะไรมาพูดเนี่ย

“โอ๊ย!! เจ็บนะชะนี นี่ขนาดแขนเดี้ยงข้าง ยังจะเหลือแรงเยอะเท่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ