บทที่ 3 คุณบอสขี้เอาแต่ใจ??
การ์ชิบอสจองตัวไว้แล้วนะอย่าทะเหลทะไหลกับใครก่อนละ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เนื้อหาในตอนอาจมีคำที่หยาบคาย อีกทั้งตัวละครในเนื้อเรื่องไม่มีการปกป้องในการมีเพศสัมพันธ์ ไม่ควรทำเป็นเยี่ยงอย่างอ่านเพื่อความสนุกเท่านั้น
"จุ๊บ! ไปพักผ่อนเถอะเธอมอบความบริสุทธิ์ให้ชั้นจนอิ่มแล้ว..ไว้ถ้าชั้นอยากกินเธออีกก็เตรียมตัวให้ดีๆละ"
"อื้ออ..ปวดชะมัด"ร่างกายที่ปวดร้าวไปทั่วทั้งสะโพกอวบ เอวบางเล็ก หน้าอกที่บอบบางไปด้วยรอยกัดจากเขี้ยวคมของท่านประธานผมกลับมายังห้องทำงานของตัวเองซึ่งผมก็พึ่งมารู้ว่าในห้องทำงานของแผนกให้ความสุขนี้มันมีห้องลับซ่อนอยู่นั้นคือห้องนอนสำหรับการพักร่างกาย
แอ๊ด
"กลับมาแล้วเหรอการ์ชิ"เสียงจากเบลเพื่อนร่วมงานแต่ร่างกายของเบลมันกลับมีรอยมากกว่าผมซะอีกจนผมต้องสะดุดยืนอึ้ง
"ทะ....ทำไมมีแต่.."นิ้วเรียวชี้ไปยังร่างบางของอีกคน ผมว่าตัวเองหนักแล้วไงแต่ไหนเบลถึงมีแต่รอยดูดและรอยกัดเต็มคอไปหมด
"ก็บอสน่ะสิ...เป็นคนรุนแรงนิดหน่อย"เบลเอ่ย
"ไม่หน่อยแล้วมั้งเบล"ก็มีรอยพวกนั้นสิมันเด่นมาก
"อย่าว่าแต่เราถึงการ์ชิก็ไม่ต่างจากเราเลยนะ"ผมถึงกับไปไม่เป็น นี้เราสองคนโดนทั้งท่านประธานและคุณบอสเปิดซิงงั้นหรอแล้ว...ในบริษัทใหญ่ที่คนภายนอกไม่มีทางรู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องลับๆของบริษัทนี้มันช่างแปลกและแตกต่าง
"ก็ท่านประธานเขาหิวก็เลยกินเราไปสามรอบ..."จะบอกว่ายังเหลือน้ำรักในรูของผมอยู่เลยมันเยอะซะจนท่านประธานเอาออกให้ไม่หมด
"พักผ่อนเถอะเห็นพี่โมนาบอกว่าทำงานอีกทีวันศุกร์นู้นให้พักร่างกายและคนต่อไปของการ์ชิก็คือคุณบอสนะ"ผมแทบกลืนน้ำลายแทบไม่ทันไม่อยากจะคิดถ้าผมโดนบอสไม่อยากจะคิดสภาพตัวเองว่ามันจะเละขนาดไหนกัน
"อ้าวเด็กๆกลับมาแล้วเหรอ"แล้วพี่โมนาก็เข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มข้างกายร่างโปร่งสูงแถมเป็นสายฝ.ซะด้วยละ ฝรั่งผิวขาวผมทองดีต่อใจแต่ผมก็ไม่อาจจะลืมลีลาของท่านประธานได้ ณ ตอนนี้
"ครับ/ครับ"พวกเราตอบ
"งานแรกก็ผ่านไปด้วยดีประทับใจทั้งท่านประธานและบอสเวลานี้ก็ให้พักร่างกายและรูแน่นๆของพวกเธอไว้ก็พอนะ ทำงานอีกทีวันศุกร์ การ์ชิบอสจองตัวไว้แล้วนะอย่าทะเถลไถลกับใครก่อนละ ย้ำว่าอย่าเถลไถลไปเอากับใครเพราะนิสัยท่านรองหรือบอสของเราไม่ยอมใครถ้ารู้ว่าเธอไปเถลไถลกับคนอื่นเธอได้ตกงานแน่"ผมไม่ได้อยากคิดว่าถ้าเป็นโดนเขาเข้าจะเป็นเหมือนเบลหรือจะหนักกว่าเบลก็ไม่รู้
"ส่วนเบลต้องเอาเอกสารพิเศษไปให้กับเจ้าหน้าวิศวะกรไฟฟ้านะ"นี้ผมกำลังทำงานอะไรอยู่มันไม่ต่างจากงาน...ในซ่องเลยนะแต่อาจจะพรีเมียมมากกว่า อืม..มันพรีเมียมสุดๆไหนจะเงินเดือนที่ได้มันก็น่าจะสมกับที่เราต้องแลก..ผมก็คงยอม
"ครับ/ครับ"เราต่างก็ตอบกลับพี่โมนา
"เอาละพักผ่อนแล้วค่อยกลับก็ได้ อ๋อ! พี่เตรียมยาไว้ให้แล้วอย่าลืมเอากลับไปกินเพื่อรักษาตัวเองละถ้าอาการทรุดให้โทรเรียกพี่ทันทีนะเด็กๆพี่ไปละ"ว่าแล้วพี่แกก็เดินควงหนุ่มหล่อออกไปด้วยอารมณ์ที่สดใสและร่าเริงซึ่งเราสองคนก็รีบพักเพราะดูเหมือนว่าผมนั้นจะป่วยเข้าแล้ว
"กลับบ้านดีๆละเจอกันวันศุกร์นะ"พอเลิกงานเราสองคนก็ออกจากบริษัทเพราะจะกลับบ้านแต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นครั้งแรกของผมแล้วมันก็โดนหนักตั้งแต่แรก
"บ๊ายบะ..."ก่อนที่ภาพมันจะตัดไปดื้อๆหน้าบริษัทใหญ่
หมับ
"อื้ออ.."ไม่รู้ว่าหลับไปหือ?ผมหลับไปตอนไหนกันแล้วที่นี้ที่ไหนกันทำไมมันไม่เห็นจะคุ้นเลยละ ห้องขนาดใหญ่ที่ตกแต่งในโทนน้ำเงินน้ำสำหรับผู้ชายชัดๆอย่าบอกนะว่าผมอยู่ห้องผู้ชายจะบ้าตายไม่ได้สิถ้าพี่โมนารู้เข้ามีหวังได้ตกงานกันพอดี
"ที่นี้มันห้องใครกันละกู"น้ำเสียงอ่อนบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะก้มสำรวจตัวเองแล้วเสื้อผ้าของผมอยู่ไหนแล้ว?สายตาจับจ้องที่นาฬิกาที่บ่งบอกเวลา 23:43 น. โอ๊ย! ที่นี้มันห้องใคร
"ห้องพี่เอง"
"!!!!"เหมือนว่าเขาจะอ่านใจของผมออกผมรีบหันไปตามเสียงของชายหนุ่ม น้ำเสียงที่รู้สึกคุ้นๆดังขึ้นก็เรียกความสนใจจนเมื่อได้เห็นก็ต้องเบิกตากว้างกับร่างของผู้ชายเชื้อสายไทย-จีน ในสภาพชุดคลุมอาบน้ำสีขาวเหมือนกับที่ผมสวมใส่อยู่ ณ ตอนนี้
"พะ..พี่คนที่สัมภาษณ์ผมนี่"ใช่ เขาคือพี่ที่สัมภาษณ์ผมวันแรก
"หึ พี่ชื่อ จุน "ผมก็พึ่งจะรู้ชื่อพี่แกแฮะแต่เดี๋ยวนะ..
"ผมมาอยู่ที่นี้ได้ไง"ผมถาม
"หึ การ์ชิหนูนี้บ๋องจังเลยนะ"หนู?เรียกผมว่าหนูงั้นเหรอ สายตาของเขามันเปลี่ยน..เหมือนกับหมาป่าที่กำลังหิวโหยค่อยๆคลานขึ้นมาบนเตียงที่ผมนั่งอยู่ ผมก็ต้องรีบเขยิบตัวหนี
"นะ..หนูอะไรละครับเรียกการ์ชิเฉยๆก็ได้"ผมเริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยของผมเพราะเจ้าหมาป่ากระตุกยิ้มมุมปาก
"ก็หนูไงการ์ชิ..หนูต้องโดนพี่กินแล้วก็ตามสัญญาตอนวันสัมภาษณ์.."ผมจะทำยังไงดีผมจะต้องออกไปจากตรงนี้ก่อนที่มันจะสายไปถ้าไม่มีคำว่าจองจากปากของพี่จุนผมคงจะถวายตัวให้กับผู้ชายที่ตรงสเปกผมทุกอย่างแบบพี่จุนเขาอยู่หรอกนะ
"ผมว่าวันนี้คงไม่สะ..อ๊าาา..หยุดนะ..ไม่นะ..ไม่ได้..อ๊ะ!"ร่างของเจ้าหมาป่าเข้ากระโจมเข้าหาเหยื่อเจ้าหนูน้อยอย่างรวดเร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัวร่างของผมถูกจับควบตักแกร่งมือเรียวจับออกแกร่งที่รู้สึกถึงความแน่นนั้นรู้เลยว่าแน่นกว่าของท่านประธานผู้มีพระคุณของผม
กึก!
"อ๊าางงง!"เขี้ยวคมกัดเข้าคอของผมอย่างแรงสิ่งเดียวที่รู้สึกคือความเจ็บแป๊บจนเหมือนว่าเลือดมันจะออกด้วยละ
"อ้าา..โคตรดี..ทนไม่ไหวแล้วเว้ย"
พรึบ
"อ๊ะ!..ไม่นะ..หยุด..หยุดเดียวนี้นะ..อ๊าา"มือหนาดึงเชือกมัดเอวออกก่อนจะกระชากชุดคลุมอาบน้ำที่ผมสวมอยู่ออกไปให้พ้นทางในเสี้ยววินาที
"ทำไมหือ?หนูจะกลัวพี่ทำไมพี่ขอหนูตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันแล้วนะ"ไม่ได้..ไม่ได้เด็ดขาดถ้าพี่โมนารู้เข้าผมได้ตกงานกันพอดี
"คะ..คือหนูหิว.."ผมเริ่มหาข้ออ้าง ผมจะหิวได้ไงผมพึ่งจะกินก่อนจะลงตึกของบริษัทมาแต่ผมต้องให้รอดจากสถานการณ์ที่ผมไม่ปลอดภัยนี้ไปก่อนซึ่งก็ทำให้ร่างสูงของเจ้าหมาป่าหยุดชะงักแล้วเงยหน้าออกจากซอกคอของผม
"หึ หิวข้าวหรือหิวเอ็น?"ผมไปไม่เป็นเลยละ..ตั้งแต่ครั้งแรกกับท่านประธานร่างกายของผมมันก็ตอบสนองกับอะไรแบบนี้ง่ายขึ้นเยอะเลย
"หะ..หิวข้าวสิคะ.."
พรึบ
"อ๊าางง!!!"ชุดคลุมถูกกระชากเหวี่ยงลงเตียงไปเผยให้รู้ว่าผมเปลือยเปล่าไม่ได้ใส่อะไรทั้งนี้ ใบหน้าหล่อไม่รอช้ารีบซุกเข้ามาไซร้คอแล้วหน้าอกของผมทันที
แผล็บ แผล็บ
"อื้อออ..ไม่นะ..หยุด..อย่านะ..อ๊ะ..อ๊าา.."
"คิดว่าพี่จะหลงกลหนูเหรอ หนูพึ่งกินก่อนจะกลับบ้านพี่เห็นและรู้ทุกอย่าง"โป๊ะอีกแล้ว ทำอะไรก็ถูกจับได้แบบนี้จะให้ยังไงได้กัน
"การ์ชิถูกบอสจะ..จองตัวไว้แล้วขอร้องละอย่าทำเลยนะ..ไว้เดี๋ยวพอเสร็จจากบอสแล้วพี่จุนจะเป็นคนต่อไปเลยการ์ชิสัญญา"ในเมื่อหาทางหนีไม่ได้ก็ต้องบอกความจริงไปเลย
"คิดว่าพี่จะเชื่อหนูเหรอ"
จ๊วบ จ๊วบ
"อ๊าา..หยุดนะ..ไม่ได้..อ๊าาา"
สวบ
"อ๊าาา..เจ็บ..อ๊าาา"นิ้วหนาสอดเข้ามาในรูของผมทันทีสองนิ้วเข้ามาสำรวจให้แน่ชัดซึ่งน้ำรักบางส่วนยังคารูของผมอยู่เลย
"น้ำรักของท่านประธานยังคาอยู่เลย..ได้เวลาเติมน้ำรักของพี่เข้าแล้วสิ"ผมรีบส่ายหน้าเพราะจะไม่ยอมให้ผมต้องมาตกงานเพราะผู้ชายที่ผมชอบก็เถอะ
"ไม่ได้นะ..อ๊าาา"
ปึก ปึก ปึก ปึก
"อื้ออ..อืมม"ริมฝีปากหนารีบประกบเข้ามาพร้อมๆกับลิ้นอุ่น ลิ้นหนาตวัดเข้าเกี่ยวลิ้นเล็กของผมเหมือนรู้ว่าผมชอบที่จะเล่นแลกลิ้น เขาตวัดเกี่ยวหยอกล้อลิ้นซึ่งกันและกันมือหนาก็ขยำหน้าอกอีกข้างนิ้วลำใหญ่ก็กระแทกเข้ามาในรูของผมไม่เลิก
จ๊วบ จ๊วบ
"อืมม"เสียงทุ่มต่ำของชายหนุ่มร่างหมาป่าคำรามในลำคอผมเริ่มจะควบคุมตัวเองและจิตใจไม่ได้แล้วนะ
ปึก ปึก
แผล็บ แผล็บ
"แฮ่ก..แฮ่กๆ..อย่านะ..หยุดที..อ๊าาา..ได้โปรดผมไม่อยากตกงาน!"ผมตวาดเสียงดุกับชายหนุ่มจนเขาต้องหยุดชะงักสายตาคมจับจ้องใบหน้าของผมอย่างไม่ลดละ
"ใครมันจะกล้าไล่หนูออกหือ?"พี่จุนถาม
"บะ..บอสเป็นคนเอาแต่ใจผมกล้วจะ..อื้ออ..ถ้าเขารู้ว่าผมไปเอากับคนอื่นก่อนที่เขาจะได้ผม...ขะ..เขาจะไม่พอใจเอา"แต่ดูเหมือนคำอธิบายจะไม่ได้ผลเมื่อใบหน้าหล่อของเจ้าหมาป่ากระตุกยิ้ม
"หึ พี่ก็อยากจะท้าทายเจ้าบอสของหนูจริงๆ"
พรึบ
"ไม่นะ..ขอร้องละ..อ๊าาา"มือหนากระชากชุดคลุมอาบน้ำของตัวเองออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อสีขาวอมชมพูกับซิกแพคแน่นๆของหนุ่มตรงหน้าและ...ท่อนเอ็นที่ใหญ่..ใหญ่กว่าของท่านประธานเล็กน้อยจนแทบมองไม่ออก
"หึ พี่จะทำให้หนูลืมลีลาของท่านประธานเลย จุ๊บ!"
"อื้อออ..ปล่อยนะ..ช่วยด้วย..อย่า..อ๊าาา"
"ห้องนี้เป็นห้องของพี่ใครมันจะกล้ามาช่วยหนู ยอมเป็นของพี่ซะดีๆเถอะไอ้บอสไม่ต้องไปสนใจหรอก"เขาพูดเหมือนว่าไม่กลัวอำนาจของบอสเลยสักนิดแต่ผม ผมกลัวผมยังไม่อยากจะตกงาน
ปึก ปึก ปึก ปึก
"อ๊ะ..อ๊ะ..อื้ออ..พอ..พอแล้วว..อ๊าาา..ได้โปรด"
"หึ"
บ็อก!
"แฮ่ก แฮ่กๆ..พอแล้ว..แฮ่ก"นิ้วหนาถูกถอดออกไปทำให้ผมมีจังหวะได้หายใจ
"คืนนี้อย่าได้นอนเลย"
สวบบ
"อ๊าางง!!!"
ปั่ก!
"อืม!"
"อ๊าางงง!!"
พรวดด
"หึ หิวเอ็นมากไม่ใช่เหรอพี่ให้หนูได้กินแล้วนี่ไง..อืมมม"เขารีบจับท่อนเอ็นลำใหญ่นั้นสอดใส่เข้ามาในรูที่พึ่งจะผ่านศึกแรกมาก็ต้องมาโดนจากพี่ชายที่สัมภาษณ์ผมก็แค่นั้น
"แฮ่ก แฮ่ก ไม่เอาแล้ว..อิ๊!..เดี๋ยว..อย่าพึ่ง.อ๊ะ..อ๊ะ"ผมรีบคล้องแขนเข้าลำคอแกร่งเพราะสะโพกหนาก็เริ่มกระเด้าและมือหนาก็จับเอวบางๆของผมขย่มเอ็นร้อนด้านล่าง
ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก
"อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อออ..อื้อออ..อ๊าาา..ไม่..ไม่ได้นะ..อ๊าาา"เขาไม่สนใจผมเลยด้วยซ้ำ
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
กึก!
"อ๊าาางง..เจ็บ..อื้ออ..อ๊ะ..อ๊ะ"ร่างกายของผมมีแต่รอยกัดและรอยดูดจากเขาจนแทบจะไม่มีทีว่าง แขนยาวโอบเอวของผมไว้ส่วนเจ้าตัวก็ก้นมาซุกไซร้ซอกคอของผมและดูดมาร์ครอยไปทั่ว
"อืมมม..อร่อยจริงๆเลยนะ..อ้าาาา"
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก
"โอ้ววว.."ร่างสูงของเจ้าหมาป่าค่อยๆโน้มหลังลงนอนทิ้งให้ผมนั่งคาไว้แบบนั้น
"ขย่ม"สั้นๆแต่ได้ใจความซึ่งคิดว่าผมจะทำเหรอ
ปั่ก!!!
"อ๊าางงง!"
"พี่ บอก ให้ ขย่ม"เน้นทุกคำให้ผมได้รู้ว่าผมต้องทำตามคำสั่งของเขาซึ่งผมก็ต้องจำใจต้องทำ ในเมื่อทำอะไรไม่ได้แล้วผมก็ต้องทำ..อีกใจมันก็ปล่อยเลยปล่อยเลยกับร่างสูงที่มีขนาดใหญ่ไม่ต่างจากท่านประธานไหนจะลีลาที่ดูแล้วพูดได้เลยว่าผมลืม..ลืมลีลาของท่านประธานจริงๆ
ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก
"อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อออ..อื้อออ..อิ๊..อิ๊..ไม่นะ..จุดนั้นมัน..อ๊าาา"ผมนั่งขย่มเอ็นใหญ่ยาวในกายพร้อมกับหมุนตัวไปมาไหนๆก็โดนแล้วก็ต้องมอบความสุขให้กับผู้ชายที่ตรงสเปกผมทุกอย่างไปเลย
"อู้ววว..เก่งดีนี่ไหนบอกยังซิงไงพึ่งโดนท่านประธานก็เก่งแบบนี้เลยเหรอ"ผมส่ายหน้า จู่ๆร่างกายของผมมันก็ไปเอง
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก
ปั่ก!
"อื้อออ..มัน..มัน..อ๊าาางงงงง"
พรวด
พับ พับ พับ พับ พับ
"อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อออ..อ๊าาา..อิ๊..อิ๊"ผมปลดปล่อยแต่ร่างสูงของพี่จุนก็ไม่สนใจรีบคว้าร่างให้ลอยขึ้นก่อนสะโพกหนาก็กระหน่ำกระแทกเข้ามาในรูรักที่บวมแดงของผมอย่างไม่หยั่ง
"โอ้วววว..หนูนี้มันจริงๆเลยนะ..คราง..ครางชื่อพี่!"
ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ
"อ๊าาา..พะ..พี่จุน..พี่จุนของการ์ชิ..อ๊ะ..อื้อออ...อิ๊..อิ๊ๆ.."เอวแกร่งที่เต็มไปด้วยซิกแพคขยับเขยื้อนจนเห็นเป็นรอนๆ กิจกรรมในร่มของเราทั้งสองมันหนักหน่วงจนต่างคนก็ต่างเหงื่อออกตามๆกันจนร่างกายของคนตรงหน้ามันเย้ายวนผม
"การ์ชิ..อ้าาาา..สุดยอด..พึ่งโดนมาแท้ๆตอดอย่างกับซิงสดๆ"
ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก
"ซี๊ดดดด..หนู..รูของหนูดูดดุ้นพี่ไม่ปล่อยเลยนะ"
ปั่ก!
"อ๊าาา..แฮ่ก แฮ่กๆ แฮ่ก"สะโพกหนากดแช่แล้วเจ้าหมาป่าก็ลุกขึ้นเปลี่ยนท่า
"แฮ่ก..แฮ่กๆ..เปลี่ยนท่าหน่อยนะพี่อยากเด้ารูหนูเน้นๆ"ผมไม่ปฏิเสธเขาอีกแล้วละ..เพราะลีลาของเขามันดีกว่าจริงๆ ผมถูกจับเปลี่ยนท่านอนตะแคงถูกร่างสูงโอบกอดอยู่ด้านหลังโดยมีแกนกลางยักษ์เสียบคารูอยู่
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก
"ซี๊ดดด..สุดยอด"ต่างคนก็ต่างคำรามเสียงแข็งกันออกมาไม่หยุดไม่หย่อน
"เอาหนู..เอาหนูแรงๆ..เอาจนหนูท้องไปเลย..อ๊าาา"ผมเอ่ยของกับลีลาสะโพกหนา ร่างสูงโน้มหน้ามาดูดหน้าอกและเลียสลับไปมา
ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ
"มะ..ไม่ไหว..อ๊าา..อ๊ะ..อ๊ะ..อื้อ..อื้อออ.."
"งั้นพร้อมกันนะเด็กโง่"
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก
"อ๊าาางง..แตกเข้ามา..แตกใส่รูหนู..เติมเต็มรูของหนู..อ๊าาา..อ๊ะ..อื้ออออ"มือหนาล็อคเอวของผมไว้แน่นผมทำได้แต่นอนอ้าขาให้เขากระแทก
"แตกใส่แน่..อ้าาาาา..มาแล้ววว"
ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก
"ไม่ไหวแล้ววว..อ๊าาาา...จะ..จะแตกก..อ๊าาา"
"อ้าาาาาา"
ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ
ป้าบ!!!
"อืมม!!!!แตกแล้ว!!"
"อ๊าางง!!!"
พรวดด
พรวดด
"อ๊าางงง..อิ๊!!..แฮ่ก แฮ่กๆ..แตกเข้ามาแล้ว..อืมมม"น้ำรักของพี่จุนมากเท่ากับของท่านประธานสองรอบกระฉูดเข้ามาในรูบวมๆของผมจนมาทะลักออกมาไหลตามขาอ่อนของผม
"เสียวไหมหือ?ลืมลีลาของท่านประธานไปหรือยัง"ผมเงียบไม่สามารถตอบได้เพราะผมลืมไปสนิทเลยละ..แล้วถ้าบอสรู้เข้าละ
"ฮึก..ฮึก"ผมไม่อยากตกงานนะทำไมต้องทำถึงขนาดนี้
"หือ?หนูร้องไห้ทำไม"พี่จุนรีบจับใบหน้าของผมหันไปหาเขาที่แทรกตัวอยู่ด้านหลังของผม
"ก็หนู..หนูไม่อยากตกงาน"ผมเอ่ย
"ตกงาน?อ๋อ! กลัวตกงานกลัวไอ้บอสขี้เอาแต่ใจจะไล่หนูออกงั้นเหรอ"พี่จุนถามผมก็ได้แต่พยักหน้าก็ผมกลัวจริงๆนี่เงินเดือนงานนี้เยอะจะตาย
"เจ้าเด็กโง่เอ้ย!"พี่จุนว่า
"หนูไม่ได้โง่นะ"
ปั่ก!!!
"อ๊าางง..จุก.."สะโพกหนางัดเอ็นเข้ามาลึกๆจนน้ำด้านในไหลย้อยออกมาอีกจนทั้งขาทั้งเตียงเปียกไปหมด
"หึ จะกลัวทำไมในเมื่อ.."
"พี่เป็นบอสของหนู จุ๊บ!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
