บทที่ 12 2(6)

ฉันรู้สึกได้ถึงความต่างในบารมีของฉันกับคุณพ่อ แม้จะแอบน้อยเนื้อต่ำใจอยู่บ้างทว่าอย่างน้อยๆ ทุกคนก็เป็นห่วงในความปลอดภัยของฉัน

“การมีนักฆ่าอยู่ข้างกายไม่น่าอุ่นใจกว่าเหรอ”

ฉันเอ่ยเสียงเรียบ ขึ้นชื่อว่านักฆ่าย่อมมีฝีมือและไหวพริบมากกว่าคนปกติ ฉันไม่รู้ว่าคาวะทำอะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ