บทที่ 16 3(2)

“อึก”

“อะไรกัน หรือว่าเห็นหน้าแล้วมีอารมณ์”

ฉันเม้มปากแน่นด้วยความอับอาย ทุบแขนกำยำของคาวะรัวๆ พลางจ้องเขาด้วยสายตาดุกร้าว

“ปล่อยนะ! บอกให้ปล่อย... อือ อย่าย้า”

“ชู่ว!~ เสียงดังไปเดี๋ยวก็มีคนได้ยินหรอก”

“อึก หยุด...”

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ