บทที่ 43 7(1)

“สวมซะ”

คาวะโยนชุดนอนลงตรงหน้าฉันที่นอนตะแคงตัวเปล่าเปลือยอยู่บนพื้นเย็นเยียบ คราบน้ำตายังเหนียวติดแก้ม เนื้อตัวเต็มไปด้วยร่องรอยความใคร่ของ

คาวะ

ฉันเหลือบมองกองผ้าผืนน้อยสายตาเลื่อนลอย

“....”

“ซายูริ”

“ไปให้พ้น”

ฉันพูดโดยไม่มองหน้า เกลียดขนาดที่แม้แต่ลมหายใจยังไม่อยากใช้ร่วม

“ตามใจ ถ้ามีคนเข้าม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ