บทที่ 66 10(2)

ฉันรีบร้อนออกจากที่ซ่อนอย่างอดรนทนไม่ไหว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะบ้าวิ่งโล่ออกมาโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ ฉันระวังตัวทุกฝีก้าวจนกระทั่ง

“เฮ้ย! ยอมออกมาแล้วเหรอนังหนู”

เสียงเย็นยะเยือกดังมาจากด้านข้าง ฉันชำเลืองหางตามองเห็นวัตถุแข็งๆ ชี้ตรงมาที่หน้า ฉันตัวแข็งทื่อ สมองหยุดสั่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ