บทที่ 37 ฤกษ์งามยามดี

สามเดือนผ่านไป

วันนี้ก็ถึงฤกษ์งามยามดีสักที ฉันต้องตื่นตั้งแต่ตีสามครึ่งลุกขึ้นมาแต่งหน้าทำผม สองวันแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน เพราะผู้ใหญ่ขอให้เราแยกกันอยู่ชั่วคราวก่อนถึงวันแต่ง ได้ยินแต่เสียงผ่านหูโทรศัพท์เพียงเท่านั้น

วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับโซ่หลังจากผ่านเหตุการณ์คืนนั้นมา ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่...