บทที่ 12 12

สีหน้าของสิตามนินท์เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดและมันก็เป็นที่สังเกตสำหรับรีเบ็คก้า

“เอ้อ...ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าอย่างนั้นนินขอตัวกลับไปที่ห้องก่อนค่ะ เชิญคุณรีเบ็คก้าคุยกับพี่ปราการตามสบายนะคะ”

สาวไทยสะพายกระเป๋าและหอบหิ้วหนังสือกลับไปที่ห้องของเธอท่ามกลางสายตาของคนที่นั่งอยู่ก่อน ปราการมีสีหน้าวูบลงเล็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ