บทที่ 17 17

คำถามและเนื้อตัวที่เบียดเข้าหาทำให้ชายหนุ่มชะงักงัน เจ้าของใบหน้าคมคายยืนนิ่งแต่รีเบ็คก้ากลับเสียดสีหน้าอกที่เนินขาวสล้างล้นคอเสื้อออกมากับแขนของเขา

“ฉันรู้นะคะโธมัสว่าคุณก็ยังไม่มีใคร ฉันก็ไม่มีใครค่ะ ฉันตัดสินใจก่อนมาที่นี่แล้วว่าฉันต้องคุยกับคุณเรื่องนี้ให้ได้”

“คุณ...เอ้อ...จะค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ