บทที่ 7 7

สิตามนินท์แอ่นอกรับปากลิ้นของชายหนุ่ม ปากจิ้มลิ้มส่งเสียงดังไม่หยุดก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายผละห่างจากเขา สบนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มจัดซึ่งเจ้าของกำลังมองสิ่งที่เขาดูดดื่มมันเมื่อครู่อย่างหวานหยด

“นิน...อย่าทรมานกันแบบนี้เลยนะ พี่ขอร้อง”

ปราการเสียงอ่อนระโหย ร่างกายของเขากำลังขมวดเกร็ง โดยเฉพาะแก่นกลางลำตัว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ