บทที่ 117 ฟีเจอริ่งกลางแสงจันทร์ NC 25+++

“เอ่อ เขาจับฉันเพื่อจะขายให้มาเฟียชื่อสเตฟาน”

อันนี้มีส่วนจริงอยู่มาก เบอร์นาโดชะงักกึกทันทีที่ได้ยินชื่อสเตฟาน ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น

“จริงเหรอ”

“โอย...จริงสิ...ขอยืมบ่าหน่อยเร็วๆ” มือหล่อนรู้สึกปวดแสบปวดร้อนไปหมดแล้วเวลานี้เพราะถูกเชือกบาด

“ยืมบ่า? เอาไปทำไม?”

“รองตีน...เอ๊ย...รองเท้า...เอ่อ ขอ...ขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ