บทที่ 155 ประคบประหงมเหมือนไข่ในหิน

“คิดถึงฟานนะ...คืนนี้ให้หอมสองที” วีรตาทำเสียงกระซิบหวาน

“ไม่หอมอย่างเดียวแต่ขอ จุด...จุด...จุด...หลายๆ ที...นะ นะ”

เสียงเหมือนกระซิบกลัวใครได้ยิน น้ำเสียงกระตือรือร้นทำเอาวีรตานึกภาพออก คงมีเจมส์อยู่ด้วยในนั้นเลยทำเสียงเบาลงในตอนนี้

“โอเคค่ะคนดีของไวน์...วางล่ะนะ” หล่อนทำเสียงตะล่อมเหมือนคุยกับเด็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ