บทที่ 156 ประคบประหงมเหมือนไข่ในหิน

“แซมก็จะมานะ”

เสียงห้าวกล่าวต่อไป วีรตาไม่ทราบว่าทางปลายทางตอบว่าอย่างไร แต่ได้ยินมิคาเอลถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงเหมือนคนทุกข์ใจแต่กล้ำกลืนฝืนทน เก็บเอาไว้บอกใครไม่ได้

“ควีน...เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ...มาเจอกันหน่อยไม่ดีเหรอ ลูกๆ จะได้ดีใจที่เห็นพ่อแม่พร้อมหน้ากัน”

วีรตาเคยได้ยินประโยคที่ว่า... ...