บทที่ 175 เมื่อฟานกับไวน์รวมหัวกัน...

แจ็คคิวลีนเงยหน้าขึ้นบอกเขา ใบหน้าหล่อเหลาก้มมามองห่างจากใบหน้าของเธอเพียงชั่วลมหายใจกั้น หัวใจเจ้ากรรมก็เหลือเกิน ไม่รู้จะเต้นอะไรนักหนา

“โอเค...เพลงนี้เพลงเดียว”

เสียงห้าวรับปากพร้อมกับจุดยิ้มให้ แจ็คคิวลีนจ้องมองนิดหนึ่งก่อนจะเมินสายตาไปมองแผ่งอกกว้างแทน

มิคาเอลหันไปมองเห็นลูกชายจูงมือวีรตาออกจาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ