บทที่ 220 ดื่มไวน์วันละนิดจิตแจ่มใส NC 25+++

“อะไรกันนักหนา ทั้งหมาทั้งคน ดื้อกันยกครัว ไม่ว่งไม่วาดมันแล้ว เสียอารมณ์จริงๆ รู้เปล่าอารมณ์ศิลป์นี่มันได้ใช่ว่าจะเกิดขึ้นง่ายๆ นะ”

เขาบ่นยืดยาวทำท่ากระฟัดกระเฟียดเก็บอุปกรณ์และหน้ามุ่ย

“เก็บเข้าแล้วก็เอานมออกมาให้ลูกด้วยนะคะ” วีรตาร้องบอกพร้อมกับเดินมาดูลูก

“ฉี่เหรอคะเจฟี่น้อย ฟานเอาผ้าอ้อมมาเปลี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ