บทที่ 52 ต่อรอง...

“ซัมเมอร์ อยู่บ้านเป็นเด็กดี พ่อจะไปธุระ”

อื้อหือ...หล่อนยืนหัวโด่ทนโท่ไม่ยักกะพูดสั่งเสีย... ทำท่าเหมือนมึนตึงและงอน...บ้าแล้ว คนอย่างสเตฟานเหรอจะงอน อีกทั้งหล่อนก็ไม่เคยเห็นท่าทางอะไรมากมายของเขา เพิ่งมาถึงได้คืนเดียว ไม่รู้หรอกไอ้ท่าทางแบบนี้ของสเตฟานคือกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน เพราะวีรตาก็ไม่คุ้นชิน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ