บทที่ 29 Chapter29

Chapter29

ลูเก้พูดโน้มน้าวต่อ ประโยคนี้เองที่ทำให้นรินทร์ธิรายอมทำตามที่อีกฝ่ายร้องขอ ก็เขาบอกนี่ว่าทำงานมาสิบกว่าปี ย่อมรู้นิสัยใจคอดีกว่าตนที่มาอยู่แค่สองเดือน

“ค่ะก็ได้ค่ะ” ลูเก้ยิ้มกับคำตอบ

“คุณนีน่าแต่งตัวเลยนะครับ แล้วรีบมาที่งาน อ้อ...ขับรถมาคนเดียวนะครับ อย่าให้คนรับใช้รู้เพราะเดี๋ยวจะไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ