บทที่ 33 รัก

​"ขอโทษให้มันจริงใจกว่านั้นหน่อย นึกถึงตอนที่ทำบ้างสิ" เสียงทุ้มที่แสนจะคุ้นเคยดังขึ้นด้านหลังฉัน ก่อนที่เจ้าของเสียงจะนั่งลงข้างๆแล้วใช้ท่อนแขนแกร่งโอบไหล่ฉันไว้เบาๆ

"พี่เรย์..." ปิ่นเรียกชื่อพี่เรย์ออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนที่สายตาของเธอจะเลื่อนมามองท่อนแขนของพี่เรย์ที่พาดผ่านไหล่ฉันอยู่

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ