บทที่ 42 .

ตกเย็น

ก๊อกๆๆ

เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นมันทำให้นาวินรู้สึกตัว เขาลืมตาขึ้นช้าๆ ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งอย่างแผ่วเบาเพื่อไม่ให้พระพายรู้สึกตัว

นานๆ ทีพระพายถึงจะได้นอนเต็มอิ่มแบบนี้ เขาก็เลยไม่อยากจะกวนเธอ

นาวินลุกลงจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตู มือหนาของเขาเอื้อมไปจับลูกบิด ก่อนจะเปิดประตู ซึ่งก็เห็นว่า...