บทที่ 45 .

พระพายสะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก ดวงตากลมโตเบิกมองภายในห้องที่มืดสนิทและเงียบกริบ มือบางของเธอควานไปที่นอนข้างกายแต่ก็ไร้ซึ่งร่างแกร่งของนาวิน

“ไปไหนนะ” พระพายพึมพำกับตัวเองพลางยันกายลุกขึ้นนั่ง เธอเดินไปเปิดไฟจนภายในห้องสว่างจ้า พระพายเดินไปเปิดประตูห้องน้ำแต่ก็ไม่เห็นนาวินอีกตามเคย

เธอจึงตัดสินใจเดินออ...