บทที่ 29 บทที่ 29 ตำน้ำหอย

ปึ่ก...ปึ๋ก...ปึ่ก...!!!

เสียงโขลกน้ำพริกด้วยท่อนสากที่เป็นเอ็นของมังกร เด้งเด้าแต่เช้าตรู่ เพราะเมื่อคืนได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว เช้ามาก็แค่โขลกมันเข้าไป ตอนนี้เช้าเป็นช่วงเวลาทองที่เขามีพลังมาก หลังจากพักผ่อนเต็ม เจ้ามังกรน้อยก็ตื่นแต่เช้าตรู่ออกมาทำงานทันที

เขาจับขาเธออ้าออก ค่อยๆ แทรกร่างกายอันแข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ