บทที่ 36 ปลาปักเป้า

Bass Part

ปวดตัวไปหมดเลยครับ ผมตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนล้าและอ่อนเพลีย ไม่สดใสเท่าที่ควรจะเป็น หันมองคนข้างกายที่กำลังฮึมเพลงขับรถอย่างอารมณ์ดีจนน่าหมั่นไส้ ใบหน้าเปล่งปลั่งเหมือนได้รับการพักผ่อนมาอย่างเพียงพอและไร้เรื่องราวใดๆ ทุกข์ใจ มันหน้าบานเกินไปจนผมชักจะหงุดหงิดเล็กๆ

“มึงจะยิ้มอะไรนักหนาห๊ะ!!...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ