บทที่ 39 กรุ๊ง กริ๊ง NC+++

“ซะ ซัน ไว้..... ไว้วันอื่น.... ได้ไหม?” ผมถามออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ นี่ขนาดดอกแรกของมันยังทำผมเหนื่อยหอบได้ขนาดนี้ แล้วไอ้ 2 ดอกที่เหลือมันจะเป็นยังไงกันละครับ!!!

ไอ้ซันใบหน้ามืดครึ้มลงในทันที สบมองด้วยแววตานิ่งๆ ใบหน้าเฉยชา กอดอกมองผมนิ่ง ไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่บรรยากาศรอบกายกลับกดดันหนัก

“อะ อ่อ”

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ