บทที่ 106 Chapter 107

“ข้าคิดถึงเจ้าทุกลมหายใจเข้าออก แล้วเจ้าละคิดถึงข้าบ้างไหมเอมมี่” เอ่ยพร่ำคำหวาน ปากและจมูกโด่งได้รูปคลอเคลียกับแก้มขาวอมชมพูระเรื่อไพล่ไปถึงลำคอระหง ขบเม้มจูบซับเรื่อยไปถึงกกหู ขณะฝ่ามือก็เริ่มเคลื่อนไหวไปสัมผัสผิวเนื้อนวลเนียนในส่วนที่จับต้องได้

“ถ้าไม่คิดถึง ข้าจะให้ท่านทำเช่นนี้หรือ” โต้กลับเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ