บทที่ 107 Chapter 108

อมรินทร์เหลือบสายตาขึ้นมองเพดานห้องพร้อมกลอกไปมา เขาพยายามร้องเรียกและปลุกเธอจนหมดปัญญาแล้วต่างหาก ถึงได้ตัดสินใจเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น่ะ ใบหน้าคร้ามแกร่งร้อนผ่าว หลบสายตากลมโตฉายแววเกรี้ยวกราดที่สาดมองมา แม้อยากทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ไม่มองเรือนกายเพรียวที่เห็นภายนอกอรชรบอบบางอย่างน่ากลัวจะปลิวไปกับกร...