บทที่ 111 Chapter 112

“แล้วจะหาน้ำที่คุณว่าได้จากไหนล่ะ” แกล้งทำไก๋ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเอมมิเลียต้องการสิ่งใด

“น้ำสีแดงสดที่มาจากร่างของคุณไงล่ะ รู้ไหมแม้จะคาวสักหน่อย แต่หวานนุ่ม...อร่อยที่สุดเลยนะ”

“ผมว่าคุณไข้ขึ้นจนเพ้อแล้วละเอมมี่ ใครที่ไหนกันเขากินเลือดเป็นอาหารและยังใช้รักษาโรคได้อีก”

กายแกร่งย่อลงช้อนร่างเพร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ