บทที่ 126 Chapter 127

“ดูเหมือนท่านจะจำความหลังครั้งเก่าได้แล้ว” โทมัสยิ้มเย็นๆ อย่างเย้ยหยันเมื่อเห็นสายตาคู่นั้นทั้งเกลียดแค้นและชิงชังยามมองอมรินทร์ ไหล่กว้างเลิกขึ้นเอมมิเลียจำได้หรือไม่ไม่เกี่ยวกับเขาแม้แต่นิดเดียว ด้วยสิ่งที่เขาต้องการนั้นหาใช่ความทรงจำไม่ แต่เป็น...เลือดเนื้อและวิญญาณ!

“อ้อ...ข้าได้เชิญเพื่อนขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ