บทที่ 134 Chapter 135

“นอนไม่หลับเพราะไม่ได้กอดเอมมี่นะสิ”

“ทีเมื่อก่อนตอนไม่เจอกันยังอยู่มาได้ ตอนนี้มาทำปากหวาน” ถึงเอ่ยอย่างนั้นเอมมิเลียก็ยินยอมให้อมรินทร์ช้อนกายเพรียวไปนอนบนเตียง สองแขนเรียวยาวยกขึ้นพาดบนบ่ากว้าง กลีบปากอิ่มนุ่มคลี่ยิ้มหวาน นัยน์ตากลมใสเปล่งประกายเชิญชวน

“เอมมี่เป็นยาเสพติดที่ต้องเสพทุกคราวที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ