บทที่ 24 Chapter 24

ด้วยนี่เป็นช่วงเย็นๆ รอบกายยังสว่างจ้าอยู่เลย จะให้เขาทำอย่างที่คิดได้ยังไงกันเล่า ถึงชอบจนเป็นหลงใหลในรสเสน่หาที่เขาป้อนให้ แต่ถ้าจะถูกรักกลางที่โล่งโจ้ง ไร้ห้องหับมิดชิด แสงแดด สายน้ำและสายลมอย่างนี้ เธอก็ยังรู้สึกอายนี่น่า ถ้าตกยามค่ำคืนก็ว่าไปอย่าง มืดสนิทมีเพียงแค่สายลมกับแสงดาวสาดส่องมาพอให...