บทที่ 28 Chapter 28

ปาวรินทร์ถึงกับตาเบิกกว้าง ได้แต่มองจอห์นซึ่งไม่มีทีท่าแปลกใจเรื่องเจ้าหมาพูดได้! ผิดกับเธอที่งุนงงราวถูกใครเอาไม้ตีที่ทัดดอกไม้

เสียงขู่ฟ่อและคำรามดังผสมผสานแว่วมาแตะโสตประสาทหู ทำให้ปาว  รินทร์ฟังออกเป็นว่า “รีบฝังเขี้ยวดื่มเลือดสดหวาน ขย้ำฉีกเนื้อนุ่มๆ ออกเป็นชิ้นๆ ให้เร็วที่สุด” ทำให้เธอรีบสา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ