บทที่ 53 Chapter 53

ปากหนาขบเม้มสลับฟันขาวกัดครูดไปบนกลีบปากอิ่ม เม้มย้ำหนักหน่วงแผ่วเบาสลับกันไปมาขณะฝ่ามือหนาโลมไล้นำทาง ปลายนิ้วสะกิดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองให้หลุดจากรัง เพื่อให้เขาได้สัมผัสกับผิวเนื้อนวลนุ่มราวกับผ้าไหมอย่างถนัดถนี่

แรงฤทธิ์จุมพิตทำให้แก้วดาริกาถึงกับตัวอ่อนระทวยอย่างกับขี้ผึ้งลนไฟ ในทรวงอัดแน่นด...