บทที่ 7 chapter 7
คีธดึงความสนใจของคนตัวเล็กด้วยการรุกเร้าพาลิ้นอุ่นชื้นโรมรันเกาะเกี่ยวกับลิ้นเล็กที่จะถอยหนีหรือก็ไม่จริงจัง แต่ครั้นจะรุกไล่ตามติดก็ยังไม่กล้า ขณะนิ้วยาวเริ่มดึงเกี่ยวชายเสื้อออกจากขอบกางเกง สัมผัสผิวเนื้อนวลเนียนนุ่มราวกำมะหยี่ ไต่ไล่ขึ้นไปตามร่องสันหลัง...
สาวน้อยไม่ประสาถูกชักพาด้วยเพลิงอารมณ์ร้อนระอุยังไม่รู้ตัวด้วยหลงในรสจูบหวานแผดร้อน เผลอจูบตอบไปอย่างเงอะงะและก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ตะขอชั้นในเคลื่อนหลุดออกจากกัน ปล่อยให้ปทุมถันอวบอิ่มดันตัวเสื้อเชิ้ตยั่วยุให้คีธรีบทาบทับกดคลึง แต่ก่อนหน้าชายหนุ่มหยุดจุมพิตร้อนผ่าวแผดเผาอารมณ์ เงยหน้าขึ้นมองสบตากลมโตฉายแววงุนงงระคนวอนเว้าเชิญชวน
“ฉันอยากสัมผัสเธอ...ทั่วทุกตารางนิ้ว”
“อือ...” ชมบุหลันขานรับด้วยเสียงครางในลำคอ หลุบสายตากระหายอยากมองกลีบปากสีแดงสดที่กระจ่างชัดในความรู้สึกพอๆ กับเสียงหัวใจที่กระหน่ำเต้นตึกตักๆ ไม่ยอมหยุด
รอยยิ้มแต้มบนมุมปากหนา ประกายในดวงตาเข้มกระจ่างวาบขึ้น ก่อนจรดปากหนาลงแนบชิดความนุ่มนิ่มหวานหอม กับความบริสุทธิ์ที่เวลาผ่านมาเนิ่นนานแสนยาวไกล เขาถึงจะได้พานพบสักคน แต่เธอคนนี้คงพิเศษเหนือใคร เพราะทำให้มีความรู้สึกเหมือนหัวใจจะกลับมาเต้น ดังเช่นทุกชีวิตในโลก...มนุษย์!
ปากหนาเม้มกัดดูดซับความหวานจากกลีบปากอิ่มนุ่ม ก่อนเปิดแยกซอกซอนแทรกล่วงไปภายในโพรงเนื้ออุ่นระอุ ตวัดไล้เกี่ยวเลาะกับลิ้นเล็ก ดึงดูดให้เธอหลงใหลในรสหวานปานน้ำผึ้งรวงที่เขามอบให้ ขณะฝ่ามือหนาไต่ไล่ไปบนผิวเนื้อนวลนุ่ม นวดคลึงแผ่วเบาราวปีกขนนกตกลงมาบนพื้นดิน ก่อนทาบทับบนเต้าเนื้อนุ่มหยุ่น
นัยน์ตากลมโตเบิกกว้าง พร้อมเสียงกระอึกกระอักดังในลำคอ เมื่อความปวดร้าวระคนเสียวซ่านแล่นลิ่วจากปลายยอดทับทิมแผ่ขยายไปทั่วร่างอย่างรวดเร็วเกินรับมือได้ทัน หัวใจเต้นไหวกระหน่ำราวรัวกลองสะบัดชัยพร้อมออกศึก ปั่นป่วนในช่องท้องราวเกลียวคลื่นพายุโหมสาดซัดเข้าหาฟากฝั่ง ที่เธอได้แต่ตั้งรับกับสัมผัสร้อนผ่าวราวพายุเพลิงเผาไหม้เนื้อกาย
จากเพียงแค่กำตัวเสื้อชายหนุ่มไว้ ตอนนี้ความหาญกล้าไม่รู้มาจากไหน สั่งให้ชมบุหลันสัมผัสกายแกร่งบ้าง เริ่มต้นด้วยสองมือเล็กเคลื่อนไหวแผ่วเบาบนอกกว้าง ที่ก็ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตั้งใจหรือเปล่ากับการกลัดกระดุมเสื้อด้านล่างเพียงสองสามเม็ด ปล่อยด้านบนโล่งให้เธอได้สัมผัสกับผิวเนื้อแท้ค่อนข้างไปทางหยาบกระด้างระคายมือ
เขายั่วยุจนเธอมิสามารถต้านทานเพลิงอารมณ์ที่คุกรุ่นในเรือนกาย เผลอแอ่นกายแนบชิดมือหนาที่ฟอนเฟ้นปทุมถันอวบกลมกลึง นวดคลึงจากฐานรากจรดปลายยอดหนักหน่วงสลับเนิบนาบ บ้างก็หยอกเย้ากับจะงอยถันหดเกร็ง จนกายสาวสั่นสะท้านราวนกน้อยเพิ่งหัดบิดขึ้นไปบนฟากฟ้ากว้าง
ชมบุหลันคิดว่าตัวเองกำลังถูกดึงให้จมลงไปในคุ้งน้ำวน หายใจหายคอไม่ทันต้องรีบเผยอแย้มปากกว้างขึ้นจนได้ลิ้มรสหวานคาวแบบแปลกๆ ที่ยั่วยุให้ต้องรีบตวัดลิ้นเกาะเกี่ยวตามติด ดูดซับความหวานละมุนที่ถูกส่งให้อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย
ไม่เคย! ไม่เคยมีใครทำให้เขาแทบระงับอารมณ์เอาไว้ไม่ได้ขนาดนี้ เส้นเลือดที่เต้นตุบๆ ยั่วยุให้เขารีบกดฝังเขี้ยวแหลมคมลงไปชิมเลือดสาวบริสุทธิ์! พร้อมซอกซอนความแข็งแกร่งระอุในโพรงเนื้อนุ่มโอบรัดพัดพาเธอลอยละล่องไปด้วยเพลิงปรารถนายากจะดับถอน...ไม่มีหยุดยั้ง
“ฉันอยากได้เธอสาวน้อย...ไปกับฉัน!”
คำสั่งห้าวดุและเอาแต่ใจเรียกชมบุหลันให้หวนย้อนกลับคืนสถานะปัจจุบัน! ที่ความรู้สึกของการถูก...จูบ! ครั้งแรก สัมผัสร้อนผ่าวยังติดตรึงอยู่ที่เปลือกปากบางอิ่ม
จูบแรก...ที่ถูกยึดไปโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ที่ทำเอาหัวใจชมบุหลันยังคงเต้นถี่รัวเร็ว กลีบปากบวมเจ่อคลี่ยิ้มหวานระคนเอียงอาย ด้วยยังอยากถูก...จูบ! ซ้ำอีก ก็แหม...รสชาติหวานมันปลุกเร้าอารมณ์ คล้ายเผลอเอาลิ้นไปจุ่มในโถน้ำผึ้งที่ราดรดบนซอสรสเผ็ดนิดๆ นี่น่า
ใบหน้านวลเห่อร้อนผ่าวแหงนขึ้นมองชายที่สะกดจิตให้เธอเอ่ยปฏิเสธไม่ออกอย่างเผลอไผล มือเล็กลูบไล้อกกว้างกำยำ นัยน์ตากลมใสเปล่งประกายยั่วยุ เรียวลิ้นเล็กยื่นออกมาไล้กลีบปากอย่างเชิญชวนให้เขามอบจูบ! หวานเผ็ดร้อนแผดเผาอารมณ์จนลุกโชติช่วงอีกครั้ง
“รออีกนิดนะสาวน้อย เดี๋ยวฉันจะจัดให้อย่างใจเธอต้องการ”
“ยังไงหรือคะ” ชมบุหลันสะดุ้งจิกปลายเล็บลงบนแผ่นอกกว้าง กลีบปากบวมเจ่อห่ออู้กับสัมผัสที่เคลื่อนไหวอยู่บนบัวตูมอวบอัดหนักหน่วงสลับแผ่วเบากับธารอารมณ์เจ็บจี๊ดๆ ยามถูกคลึงเคล้นปลายยอดหดเกร็ง แต่ความเสียวซ่านมีมากกว่าส่งเสียงครางดังกระหึ่มลำคอ
“ฉันจะจูบ...จูบไปทั่วทุกแห่งของร่างกาย ไม่เว้นแม้แต่...” ก้มหน้าไปกระซิบข้างหูเล็ก
“ส่วนนั้นของเธอ” เสียงหัวใจเธอยามเขาเอ่ยพูดไปพานให้มันเขี้ยว จนอดไม่ได้ที่จะลากไล้ลิ้นอุ่นระอุตามขอบร่องหูและกระเซ้าเย้าแหย่ไปในช่องเล็กๆ ก่อนถอยกลับออกมาขบเม้มติ่งหูอย่างทนไม่ไหว
ชมบุหลันร้อนวาบไปทั้งทรวง คงไม่แพ้ใบหน้าเห่อร้อนผ่าวๆ เสียงห้าวพร่าของเขาเซ็กซี่เร้าใจเสียจนเธอนึกถึงการสูญเสียบางสิ่งไปอย่างเรียกกลับคืนไม่ได้
“แล้วถ้าฉันต้องการมากกว่านั้นล่ะค่ะ”
“ต้องการอะไรล่ะ...หืม” อยากมีพลังอำนาจมากกว่าที่เป็นอยู่ บังคับทุกอย่างที่เคลื่อนอยู่นี้ให้หยุด เพียงเพื่อที่เขาจะได้สนทนาประสาวาบหวามกับแม่สาวน้อยหุ่นน่าฟัดสองต่อสอง ที่เธอจำต้องอยู่ในชุดวันเกิด เพื่อยามที่เอ่ยพูดจะต้องถูกทำโทษด้วยการ...จูบ! แบบร้อนแรงถึงพริกถึงขิงหลายๆ ครั้งติดต่อกัน
อ่านหนังสือนิยายประโลมโลกมาก็มาก พบเสมอว่านางเอกเสียเวอร์จิ้นครั้งแรกต้องเจ็บ กรีดร้องเสียงสั่นระริกน่าปวดหู แล้วถ้าเธอถูกเขาแอ้มครั้งแรก...จะเจ็บไหม
“อยาก...มีคุณอยู่ในร่าง อยากเสียเวอร์จิ้น...กับคุณ ได้ไหม” ชมบุหลันเอ่ยถามไปอย่างไม่รู้ตัว ก่อนเขินอายจนต้องก้มหน้าหลบ แต่กลับถูกเขาช้อนคางมนให้แหงนขึ้นมองสบตาเข้มเป็นประกายพราวพร่างที่มองราวกับปลดเปลื้องเอาเสื้อผ้าระเกะระกะออกไปจากกาย...เปลือยเปล่าทั้งกายาและอารมณ์ที่ถูกแผดเผาอยู่
คีธครางดังกระหึ่มลำคอ เลือดของเธอที่แตะปลายลิ้นบอกเขาแล้ว...เธอบริสุทธิ์ เขาไม่ควรชักนำเธอมาสู่ห้วงอารมณ์ปรารถนาดำมืด เพราะบางสิ่งในกายเธอกระตุ้นให้เขาปวดร้าวแต่แฝงเร้นไว้ด้วยความต้องการที่ยากระงับเอาไว้ได้ ที่สำคัญคือ...เขาปล่อยมือจากเธอไม่ได้ แม้รู้ว่าต้องแลกกับบางสิ่งบางอย่าง
“แน่ใจ...หลังจากนี้เธอจะเปลี่ยนใจไม่ได้อีกแล้วนะ”
