บทที่ 74 Chapter 74

อื้อ...แม้เตรียมตัวรับความเจ็บเอาไว้แล้ว แต่พอถูกฝังเขี้ยวบนลำคอก็สะดุ้ง เผลอยกมือจับและจิกเล็บบนท่อนแขนกำยำ ฟันขาวกัดบนกลีบปากอิ่ม ความเจ็บเพิ่มขึ้นจนตาพร่ามัว กลิ่นคาวจากเลือดที่ถูกดูดออกจากกายปลุกความทรงจำที่ถูกฝังไว้ในส่วนลึก ทำให้สุพรรณิการ์ย้อนเวลากลับไปสู่อดีตอันเลวร้ายแสนสาหัสที่เธอมิอยากจดจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ