บทที่ 90 Chapter 90

“คิดจะหนีหน้าฉันไปถึงไหนไอ้หัวทอง!”

เพราะในห้องพุดน้ำบุษย์เคยอาศัยอยู่ การเปิดประตูเข้ามาแล้วได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของเธออยู่จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรทำให้เขาไม่คิดใส่ใจ ทว่า...เสียงแหลมเล็กเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวที่แว่วดังมาแตะใบหูนะสิทำให้ต้องรีบเพ่งมองให้ชัดเจน ไม่ได้หูเพี้ยนและตาฝาดไป

“หนูพุด” เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ