บทที่ 15 บังเอิญ

“มองตาไม่กะพริบเลยนะซอ โดนตกเข้าแล้วล่ะสิ”

ฉันสะดุ้งหน่อย ๆ ตอนหัวไหล่ถูกพี่จีนกระแซะ เธอหรี่ตายิ้มแซว ฉันรีบส่ายหน้าหวือ ดึงสายตากลับจากร่างสูงทันที

“เปล่านะคะ! ซอก็คะ… แค่แปลกใจที่เห็นเขาที่นี่เฉย ๆ” โอ๊ย แล้วทำไมต้องลิ้นพันด้วย

ก็รู้อยู่ว่าสิงห์คำรามน่ะทั้งหล่อ ทั้งดาเมจรุนแรงมากแค่ไหน ยิ่งใบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ