บทที่ 37 เลวร้าย

พรึ่บ

“เป็นบ้าอะไรวะ อยู่ ๆ เข้ามาหาเรื่อง?”

มือฉันถูกปัดออกจากคอเสื้อด้วยฝีมือของสายซึง เขามองฉันด้วยสายตารำคาญ ไม่มีวี่แววของความเป็นพี่เป็นน้องกันเลยสักนิด

ถามว่าฉันแคร์ไหม? ก็ไม่

“เฮ้ย ยัยนี่ใครวะไอ้ซึง หญิงมึงเหรอ?” ผู้ชายท่าทางถ่อย ๆ หนึ่งในกลุ่มของสายซึงเดินเข้ามาจ้องหน้าฉัน สายตาสารเลวนั่นกว...