บทที่ 46 ตบตี

สิบห้านาทีต่อมา

ฉันเดินสวมเสื้อคลุมอาบน้ำออกจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกเขินอายขั้นสุด เฮียสิงห์กลับไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอ่านนิตยสารบนเตียงเหมือนเดิมแล้ว ส่วนจานอาหารบนโต๊ะก็ถูกเก็บไปเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ดวงตาคมละมองฉันเล็กน้อย พอถูกสายตาคม ๆ จ้องมา ฉันรีบคว้าคอเสื้อคลุมปกปิดด้วยความระวังตัวทันที

“ฮึ”

นั่นม...