บทที่ 16 เซอร์ไพรส์ซ้อนเซอร์ไพรส์

​“อ้าว~ ว่าไงครับไอ้หล่อน้อย วันนี้ไม่ไปขลุกอยู่กับสุดที่รักของมึงเหรอครับ” ไอ้กราฟพี่ชายห้าวินาทีของผมเดินเข้ามาในบ้านพอเห็นผมนั่งอยู่ที่โซฟาก็ทักทายด้วยคำพูดน่ารำคาญตามประสาของมัน

“รำคาญ”

“หืม~ ไอ้ห่ากลับไปกินกันแค่แป๊บเดียวก็รำคาญกันแล้ว”

“รำคาญมึง” ผมโคตรรำคาญไอ้เหี้ยกราฟเลย ย้อนเวลากลับไปได้กูจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ