บทที่ 28 จะเอาเด็กออก

หลังจากที่เจอมรสุมลูกใหญ่ที่สุดในชีวิตฉันก็ทนฝืนอยู่ที่บ้านได้แค่อาทิตย์เดียว ฉันอยู่ไม่ไหวเพราะทุกวันฉันจะเหม่อ เครียด ไม่ค่อยมีสติจนกลัวว่าคนที่บ้านจะรู้ว่าฉันกำลังมีเรื่องทุกข์หนักวันนี้ก็เลยตัดสินใจกลับกรุงเทพกลับมาอยู่กับคนเดียวเงียบๆ สักพักเพื่อหาวิธีแก้ปัญหา

ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด

...ปั้นหยา

ติ๊ด!

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ