บทที่ 42 คุณหมอจะป่วย

“อื้อ! พี่กันต์!” ตอนนี้ฉันกำลังผลักหัวคนที่เอาแต่จะโน้มตัวมาหาอยู่ตลอดเวลา ขนาดอยู่ในรถก็ยังจะหื่น

“ขอหอมหน่อยค่ะ” พี่กันต์จะซบลงมาอีกรอบแต่เชื่อยาหยีเถอะว่าไม่ได้ตั้งใจจะหอมหรอกเขาจงใจจะไซร้คอต่างหาก

“ถ้าไม่หยุดหยีจะลงไปขับรถหยีกลับเอง” ฉันหันไปขู่ด้วยความรำคาญเพราะกว่าจะปล่อยฉันเป็นอิสระก็เลยเวล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ