บทที่ 18 ตอนที่ 18

“งามพอจะรู้ค่ะ เพราะเมื่อกี้คุณแคทเธอรีนมองงามจนลูกตาแทบจะถลนออกมาจากเบ้าอยู่แล้ว”

ไทเรลล์ระบายยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินไปทรุดตัวนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ของตัวเอง ในขณะที่หล่อนถูกเชื้อเชิญให้นั่งบนเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะไม้เช่นกัน

“ฉันจัดทำรายละเอียดสำหรับสิ่งที่เธอต้องทำมาให้ แต่ลายมือฉันอ่าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ