บทที่ 52 ตอนที่ 52

ร่างเปลือยเปล่าที่เต็มไปด้วยรอยแดงช้ำจากฝ่ามือและริมฝีปากของไทเรลล์ค่อยๆ ขยับลงจากโต๊ะไม้ภายในห้องทำงานของไทเรลล์ ดวงหน้างามแดงก่ำราวกับผลตำลุกสุก หล่อนรีบคว้าเสื้อผ้ามาใส่มือไม้สั่น ขณะที่ผู้ชายตัวโตที่ตอนนี้สวมเสื้อผ้าเสร็จแล้วยืนกอดอกมองด้วยสายตาพึงพอใจ

“ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวติดกระดุมผิดเม็ดกันพอดี”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ