บทที่ 57 ตอนที่ 57

งามระยับรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในกลางดึกของอีกวันถัดมา หล่อนขยับตัวเล็กน้อยและพึมพำร้องขอน้ำดื่ม

“ขอน้ำ...ขอน้ำหน่อยค่ะ...”

คนที่นอนหลับฟุบอยู่กับขอบเตียงและกุมมือเล็กเอาไว้ตลอดเวลารู้สึกตัวตื่นขึ้น

“งาม...เธอฟื้นแล้วหรือ” ไทเรลล์ลุกขึ้นไปเปิดไฟจนห้องพักฟื้นสว่างไสว ก่อนจะถลากลับมาที่เตียง จับมือนุ่ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ