บทที่ 38 ตอนที่ 38

“คุณลุงคับ...ผมอยากได้ลูกโป่ง”

เดมอนหยุดเดิน และหมุนตัวกลับไปมองเจ้าของเสียงเรียกตัวน้อยวัยกำลังซน ก่อนจะย่อตัวลงนั่งบนส้นเท้า จ้องใบหน้าขาวสะอาดของคู่สนทนาตัวจ้อยด้วยความเอ็นดู

“มาได้ยังไงน่ะเจ้าหนู”

เขาอมยิ้ม เอียงคอมองเด็กชายตรงหน้า และวูบหนึ่งก็รู้สึกคล้ายกับมีอะไรมาทิ่มแทงในอก ดวงตาของเด็กคน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ