บทที่ 3 ตอนที่ 3

นารีรัตน์ได้เป็นดาวมหาวิทยาลัย และก็มีหนุ่มๆ เข้ามาขายขนมจีบทุกวี่ทุกวัน จนหล่อนต้องคอยกันท่าให้กับนารีรัตน์อยู่บ่อยๆ แต่ก็มีผู้ชายอยู่คนหนึ่งที่สามารถเข้าใกล้นารีรัตน์ได้ เพราะผู้ชายคนนี้เป็นสายเปย์ตัวจริง ตอนแรกๆ พี่สาวของหล่อนก็คิดจะแค่หลอกเล่นๆ แต่สุดท้ายก็คบหากันจริงจัง ทั้งๆ ที่มีแซคคารีย์อยู่แล้วทั้งคน

แม้หล่อนจะพยายามเตือนสตินารีรัตน์เท่าไหร่ แต่ความลุ่มหลงในรสเสน่หาทำให้นารีรัตน์เลือกที่จะทรยศแซคคารีย์ โดยที่ชายหนุ่มไม่รู้ตัวเลยสักนิด

หล่อนสงสารและเห็นใจแซคคารีย์มาก จึงได้สวมรอยเป็นพี่สาวติดต่อกับเขาเรื่อยมา และก็เป็นหล่อนอีกนั่นแหละที่ส่งของขวัญน่ารักๆ มากมายที่มีเพียงชิ้นเดียวในโลกไปให้เขาในวันพิเศษต่างๆ โดยที่นารีรัตน์ไม่มีโอกาสได้ล่วงรู้เลย

เวลาผ่านไปเกือบห้าปี นารีรัตน์ก็ได้เลิกรากับแฟนหนุ่มสายเปย์ และก็ออกไปเที่ยวผับกลางคืน จนบิดามารดาต้องคอยห้ามปรามเพราะเป็นห่วง และช่วงปลายปีแซคคารีย์ก็บินลัดฟ้ามาเมืองไทยเพื่อมาเปิดโรงแรมสาขาใหม่ในเมืองไทย นารีรัตน์จึงได้มีโอกาสพบกับแซคคารีย์อีกครั้ง หลังจากที่เลิกสนใจไปนาน

ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่แนบแน่นขึ้นอีก แซคคารีย์มีความสุขอยู่กับนารีรัตน์พี่สาวของหล่อน ในขณะที่หล่อนผู้อยู่เบื้องหลังก็ยินดีกับความสุขของคนทั้งคู่ไปด้วย

แม้ว่าหล่อนจะตกลงไปในหลุมรักของแซคคารีย์แล้ว แต่หล่อนก็ไม่เคยคิดจะแย่งชิง หรือทำลายความสุขของคนทั้งคู่ ถ้าคนที่หล่อนรักทั้งสองคนมีความสุข หล่อนก็มีความสุขเช่นกัน แม้ว่าจะรู้สึกทรมานไม่น้อยก็ตาม

“ลินดา มานี่หน่อยสิ”

เสียงเรียกของนารีรัตน์ทำให้อลินดาสะดุ้งตื่นจากความหลังในอดีต หล่อนเม้มปากแน่นจนเป็นเส้นตรง

“เอ่อ... พี่นารีมีอะไรกับฉันเหรอ”

นารีรัตน์เดินเข้ามาหาหล่อนเสียเอง และก็มีแซคคารีย์เดินตามติดมาด้วย

หล่อนช้อนตาขึ้นมองหน้าพี่สาว สลับกับจ้องมองใบหน้าเย็นชาของว่าที่พี่เขย

“ทำไมแกไม่กลับมากับคุณแซค”

“เอ่อ...คุณแซคบอกพี่นารีเหรอจ๊ะ”

หล่อนมองหน้าแซคคารีย์อย่างตัดพ้อ เพราะไม่คิดว่าเขาจะเอามาฟ้องพี่สาว

“ไม่ต้องไปโทษคุณแซคเลย เพราะถึงเขาไม่บอก ฉันก็รู้อยู่ดี”

พี่สาวของหล่อนมักจะเจ้ากี้เจ้าการกับชีวิตของหล่อนเสมอ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว

“คือว่าฉันมารถเมล์สะดวกกว่าน่ะพี่นารี”

“แล้วแกจะไปโหนรถเมล์ให้เมื่อยทำไม ยังไงซะคุณแซคก็ต้องมาหาฉันที่บ้านอยู่ดี แกนี่มันดื้อนักนะ”

คนถูกตำหนิน้ำตาซึม พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ “ฉันขอโทษก็แล้วกันค่ะ ขอตัวเข้าบ้านก่อนนะคะ”

“นี่อย่ามาประชดประชันฉันนะ แกนี่วันๆ ขยันหาแต่เรื่องเดือดร้อนมาให้ฉันเสียจริงๆ”

หล่อนมองหน้าพี่สาว และก็ปรายตามองหน้าผู้ชายอีกคนที่ยืนกอดอกนิ่งอยู่ข้างกายพี่สาวอย่างตัดพ้อ กลีบปากอิ่มที่เม้มแน่นสั่นระริกด้วยความน้อยใจ

“ฉันก็เป็นแบบนี้นั่นแหละ พี่นารียังไม่ชินอีกเหรอคะ”

อลินดาพูดจบก็ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา และวิ่งหนีเข้าไปในบ้านทันที

“นังน้องบ้า อย่าเดินหนีฉันนะ” นารีรัตน์จะวิ่งตามไปเอาเรื่อง แต่ถูกแซคคารีย์ห้ามเอาไว้เสียก่อน

“ช่างเถอะครับ นารี อย่าไปต่อความยาวสาวความยืดเลยครับ”

“แต่ถ้าไม่ดุไม่ว่าบ้างยายลินดาก็จะได้ใจนะคะ นี่นารีกับแม่ก็ปวดหัวกับยายลินดามาตั้งแต่เล็ก โตขึ้นนึกว่านิสัยจะเปลี่ยนดีขึ้นบ้าง แต่ก็ยิ่งแย่ค่ะ”

แซคคารีย์ไม่ได้ออกความคิดเห็น เพราะเขาไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น และสำคัญเขาขยะแขยงอลินดาราวกับเศษขยะ ชื่อเสียงของเจ้าหล่อนฉาวโฉ่จนเหม็นฟุ้ง นักท่องราตรีน้อยคนนักที่จะไม่เคยขึ้นเตียงกับหล่อน

น่าขยะแขยงที่สุด!

“คุณแซคจำเรื่องคลิปหลุดเมื่อปีก่อนได้ไหมคะ ที่คุณแซค คิดว่าเป็นนารีน่ะค่ะ ทั้งๆ ที่แท้จริงแล้วเป็นคลิปที่ประจานความสำส่อนของยายลินดา”

ทำไมเขาจะจำไม่ได้ล่ะ คลิปร่วมเพศนั่นถูกแชร์ว่อนภายในโลกอินเตอร์เน็ต และเขาก็ได้เห็นมันอย่างชัดเจน ครั้งแรกเขาคิดว่าเป็นนารีรัตน์ แต่ได้ยินเสียงผู้ชายในคลิปเรียกว่าลินดา เขาจึงรู้ดีว่าแท้จริงแล้วผู้หญิงร่านคนนั้นก็คืออลินดานั่นเอง

“จำได้ครับ”

“นั่นไม่ใช่คลิปเดียวของยายลินดาที่หลุดนะคะ ยังมีอีกเยอะค่ะ แต่ครอบครัวเราใช้เงินอุดเอาไว้ ไม่งั้นคงอับอายมากกว่านี้แน่ๆ นารีเหนื่อยใจกับยายลินดาเหลือเกินค่ะ”

“ผมเข้าใจคุณนะนารี”

แซคคารีย์ยกมือขึ้นแตะที่แขนกลมกลึงของนารีรัตน์อย่างให้กำลังใจ

นารีรัตน์ระบายยิ้มให้กับแฟนหนุ่ม ก่อนจะเอียงหน้าซบกับแผ่นอกกว้างอย่างประจบประแจง

“ก็มีแต่คุณนี่แหละค่ะที่เข้าใจนารี”

“เรากำลังจะเป็นคนๆ เดียวกันแล้ว ผมรักคุณนะนารี”

“นารีก็รักคุณค่ะ คุณแซค”

สองหนุ่มสาวที่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์หวานในอีกไม่กี่วันข้างหน้าสวมกอดกันด้วยความรัก ในขณะคนที่มองมาจากหน้าต่างและเห็นเข้าพอดีถึงกับเจ็บแปลบในอก

อลินดารีบดึงบานประตูหน้าต่างปิดลงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยืนนิ่งเพื่อบอกกับตัวเองว่าหยุดคิดอะไรกับแซคคารีย์ได้แล้ว เขาเป็นของนารีรัตน์ เป็นของพี่สาวของหล่อน แต่มันทำได้ยากนัก เมื่อหล่อนตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น และก็ยิ่งถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้สวมรอยเป็นพี่สาวเมื่อหลายปีก่อน

แต่หล่อนไม่มีสิทธิ์ ไม่มีสิทธิ์... ท่องเอาไว้นะอลินดา!

บทก่อนหน้า
บทถัดไป