บทที่ 105 ตอนที่ 105

“ผมต้องเสียคนที่ผมรัก... ไปอีกครั้งจริงๆ หรือครับ” ในที่สุดร่างทั้งร่างก็ทรุดลงกับพื้นอย่างน่าเวทนา ศีรษะที่เคยทระนงโน้มต่ำลงมองพื้นเพื่อซ่อนหยาดน้ำตาเอาไว้

“ผมทนไม่ได้อีกแล้ว...”

“แม่คิดว่าลูก... เกลียดหนูธารจนหมดรักไปแล้ว แม่ก็เลย...”

“ผมไม่เคยหยุดรักวรันธารา... แม้ว่าเธอจะทรยศผมสักกี่ครั้งก็ตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ