บทที่ 55 ตอนที่ 55

วรันธาราตื่นขึ้นในเช้าของวันถัดมาด้วยอาการปวดหัวอย่างหนัก และก็ระบมในบางส่วนอย่างหนักด้วยเช่นกัน

“กี่... กี่โมงแล้วเนี่ย”

ร่างเปลือยเปล่าผุดลุกขึ้นนั่งเร็วๆ  ก่อนจะต้องนิ่วหน้าน้อยๆ เพราะระบมที่ซอกขา

“สิบโมงยี่สิบนาที คุณไปทำงานไม่ทันแล้วล่ะ” เสียงตอบของเควินดังมาจากทางหน้าต่าง วรันธาราหันไปมอง ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ