บทที่ 23 ตอนที่ 23

ธีโอถอยห่างจากหล่อนด้วยท่าทางเรียบเฉยคล้ายกับว่าเมื่อสักครู่นี้เขาไม่ได้กำลังกัดกินปากของหล่อนอยู่ ตรงกันข้ามกับหล่อนที่ตอนนี้อายจนแทบแทรกผืนปฐพีหนี แก้มนวลแดงก่ำ จำต้องก้มหน้าซ่อนความอับอายที่ไม่มีทางซ่อนมิดเพียงเท่านั้น

“มีอะไรหรือครับป้านามิ”

“อาหารพร้อมแล้วค่ะ ให้ยกขึ้นมาตั้งโต๊ะเลยไหมคะ”

“คร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ