บทที่ 10 ตอนที่ 10

ความร้อนจากแสงแดดในยามบ่ายค่อยๆ จางลงไปเมื่อดวงอาทิตย์หมุนห่างออกไปเรื่อยๆ โอลิเวอร์ถอนใจอย่างเหนื่อยล้า ดวงตาฝ้าฟางเพราะความชรามองขึ้นไปบนแผ่นฟ้ากว้าง

“อลัน... แวนด้า... เมื่อไหร่ลูกชายของพวกเธอจะยอมใจอ่อนมีเมียสักที ฉันทนรอแทบไม่ไหวอยู่แล้ว” ชายชราเอ่ยชื่อบุตรชายและลูกสะใภ้ที่ชิงตัดหน้าลาโลกใบนี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ