บทที่ 82 ตอนที่ 82

“อย่าคิดมากน่า จำเอาไว้แค่ว่า ทุกคนที่ลุยเซียนารอเธออยู่”

วาดดาวน้ำตาไหลออกมาอีก “แต่ฉันก็ยังอดเป็นกังวลไม่ได้อยู่ดี เดี๋ยว... เดี๋ยวสิคะ ฉันยังเศร้าอยู่เลยนะ” เด็กสาวพ้อไม่จริงจังนัก เมื่อถูกเมเตโอช้อนร่างไปวางราบบนเตียงนุ่ม

“เรื่องเศร้ามันจบลงตั้งแต่ฉันหาเธอเจอแล้วล่ะ”

คนพูดรีบทาบทับลงมาหา มือใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ